Χριστέ μου, δεν είμαι καλά! Έχω βαρεθεί να ανοίγω εκατό παράθυρα (στον υπολογιστή ντε, δεν είμαστε για πολυτελή σπίτια με εκατό δωμάτια), να τα κοιτάω σαν τη χαζή, να μη θυμάμαι γιατί άνοιξα τα μισά, να κλείνω κατά λάθος διάφορα που θυμόμουν γιατί τα άνοιξα και μετά να ξεχνάω και γιατί τα έκλεισα.
Είμαι μπροστά στη σατανική και συνάμα απαραίτητη οθόνη μου και λέω στο διπλανό μου "Ρε συ, όχι δεν είναι έτσι. Θα το γκουγκλάρω" (διόρθωση: στο μη Έλληνα διπλανό μου γιατί το πολυτελές σπίτι με τα εκατό δωμάτια που δεν έχω είναι στην Αγγλία "Oh man, it is not like what you are saying. I will google it"). Συν ένα παράθυρο ανοιχτό. Ναι οκ το άνοιξα. Ναι οκ το βλέπω. Τι είπαμε ότι θα γκουγκλάρω; Τι είπαμε ότι δεν είναι έτσι; Άπειρες φορές όμως! Ξεκινάω τη νέα καρτέλα, δείχνω αποφασισμένη, είμαι έτοιμη να αρπάξω το πληκτρολόγιο και... ντουμπ. Nothing. Κενό. Θέλω κάνα λεπτό να επανέλθω και να θυμήθω για ποιο λόγο το άνοιξα το έρημο το παράθυρο. Και υπάρχουν φορές που το θυμάμαι στο τέλος όλο περηφάνια, λες και ήταν κατόρθωμα, αλλά και φορές που η μνήμη μου ακολουθεί τα παραδείγματα χρυσόψαρου. Είτε θα ξανακλείσω ντροπιασμένη την άγραφτη καρτελίτσα μου, είτε θα θυμηθώ κάτι άλλο που ήθελα κάαααποτε να γκουγκλάρω και θα σκεφτώ ότι τώρα είναι η ευκαιρία να το κάνω, μιας και έχω έτοιμη τη μηχανή αναζήτησης μπροστά μου.
Έτσι, λοιπόν, ο σατανικός και συνάμα απαραίτητος browser μου γεμίζει ανοιχτές σελίδες κι η αδύναμη και συνάμα πολύτιμη μνήμη μου κενά. Και κάπως έτσι ξεκίνησε κι αυτό το ποστ. Για ένα google ξεκίνησα και κατέληξα εδώ. Τουλάχιστον το όνομα του blog αποδεικνύεται εύστοχο. Eye στην f(x)!
Και μιας και πρόσφατα ήταν ημέρα ποίησης, ας θυμηθώ και τον αγαπημένο μου Καβάφη.
"Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει."
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
ΥΓ. Εννοείται πως τρίζουν τα κόκκαλα του Καβάφη, μιας και επουδενί ο άνθρωπος δεν μίλησε για windows και computers. Τόσα χρόνια μετά και η λέξη "παράθυρα" αποκτά άλλο νόημα...!
Είμαι μπροστά στη σατανική και συνάμα απαραίτητη οθόνη μου και λέω στο διπλανό μου "Ρε συ, όχι δεν είναι έτσι. Θα το γκουγκλάρω" (διόρθωση: στο μη Έλληνα διπλανό μου γιατί το πολυτελές σπίτι με τα εκατό δωμάτια που δεν έχω είναι στην Αγγλία "Oh man, it is not like what you are saying. I will google it"). Συν ένα παράθυρο ανοιχτό. Ναι οκ το άνοιξα. Ναι οκ το βλέπω. Τι είπαμε ότι θα γκουγκλάρω; Τι είπαμε ότι δεν είναι έτσι; Άπειρες φορές όμως! Ξεκινάω τη νέα καρτέλα, δείχνω αποφασισμένη, είμαι έτοιμη να αρπάξω το πληκτρολόγιο και... ντουμπ. Nothing. Κενό. Θέλω κάνα λεπτό να επανέλθω και να θυμήθω για ποιο λόγο το άνοιξα το έρημο το παράθυρο. Και υπάρχουν φορές που το θυμάμαι στο τέλος όλο περηφάνια, λες και ήταν κατόρθωμα, αλλά και φορές που η μνήμη μου ακολουθεί τα παραδείγματα χρυσόψαρου. Είτε θα ξανακλείσω ντροπιασμένη την άγραφτη καρτελίτσα μου, είτε θα θυμηθώ κάτι άλλο που ήθελα κάαααποτε να γκουγκλάρω και θα σκεφτώ ότι τώρα είναι η ευκαιρία να το κάνω, μιας και έχω έτοιμη τη μηχανή αναζήτησης μπροστά μου.
Έτσι, λοιπόν, ο σατανικός και συνάμα απαραίτητος browser μου γεμίζει ανοιχτές σελίδες κι η αδύναμη και συνάμα πολύτιμη μνήμη μου κενά. Και κάπως έτσι ξεκίνησε κι αυτό το ποστ. Για ένα google ξεκίνησα και κατέληξα εδώ. Τουλάχιστον το όνομα του blog αποδεικνύεται εύστοχο. Eye στην f(x)!
Και μιας και πρόσφατα ήταν ημέρα ποίησης, ας θυμηθώ και τον αγαπημένο μου Καβάφη.
"Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει."
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
ΥΓ. Εννοείται πως τρίζουν τα κόκκαλα του Καβάφη, μιας και επουδενί ο άνθρωπος δεν μίλησε για windows και computers. Τόσα χρόνια μετά και η λέξη "παράθυρα" αποκτά άλλο νόημα...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου